Barbara Anna Pawłowicz - Zatańczyć z Miłości

Czas wzywa do rozpamiętywania tego co za nami i co nam jeszcze zostało. Rezultatem tego jest tomik wierszy "Zatańczyć z miłości" - wyprawa w przeszłość i nieznane jutro. Zawarta w tomiku poezja jest ubrana w nutę nostalgii. Słowa kryją tęsknotę za innym, lepszym światem, w którym ma przeważać dobro i miłość. W takim świecie bez obłudy, zła i nienawiści chciałabym żyć.   Każdy ma swoje ukochane miejsca, do których wraca na jawie i we wspomnieniach. Niewątpliwie takim miejscem są strony rodzinne, skąd wywodzą się nasze korzenie. Dla mnie najmilszym miejscem jest Lwówek Śląski, któremu poświęcam naczelne miejsce w tomiku.

Ze wstępu autorstwa Barbary Anny Pawłowicz

 

Dodano dnia: 19.09.2012

Magdalena Kozłowska - Zupa z jeża

Jaelle to 13-letnia cygańska dziewczynka, która ucieka wraz z rodziną z ich płonącego domu. Istnieją podejrzenia, że dom został podpalony przez niechętnych cyganom sąsiadów. W pożarze ginie babcia Jaelle i rozpoczyna się tradycyjne czuwanie Romów przy zmarłej. Podczas trwającego trzy dni obrzędu, dziewczynka wspomina historię, jaką opowiedziała jej seniorka rodu w dniu, gdy Jaelle oficjalnie stała się kobietą.   W małej Romce budzi się pragnienie zemsty na podpalaczach. starszyzna ostrzega dziewczynę przed niebezpieczeństwem takiego działania, ale decyzja po raz pierwszy w życiu leży tylko i wyłącznie po stronie trzynastolatki.   Zupa z jeża to widziana oczami kobiet historia rodziny Cyganów, w której niewiasty zostały obdarzone niezwykłą mocą. Prowadzi czytelnika przez wydarzenia kluczowe w historii romskiej oraz przybliża kulturę, która rozwija się na naszych oczach, ale jest przez Polaków niezauważana i nierozumiana.

Recenzja zamieszczona na okładce książki

 

Dodano dnia: 05.09.2012

Lubolud - Agata Szmigrodzka

Dawno, dawno temu przeczytałam bajkę Roalda Dahla „Wielkomilud”. Dawno, ale już nie tak dawno temu, kiedy zaczęłam prowadzić zajęcia w domu kultury, dzieciaki wymusiły na mnie tę opowieść. Na koniec każdego spotkania kładliśmy się na wielkim dywanie, a ja opowiadałam kolejną część bajki. Oczywiście punktem wyjściowym byli bohaterowie Dahla. Z Wielkomiluda zrobił się Lubolud. Zosię zastąpiła Basia. Kęsochłap został przerobiony na Wyrwignata, a Kościotrup — na Pyszczymorda.   Na tym jednak skończyło się podobieństwo obu bajek, bowiem przygody „moich” bohaterów w niczym nie przypominają wielkomiludzkich dokonań. Mroczny Świat Margola przesiąknięty jest bardzo polskimi korzeniami, w odróżnieniu od mocno angielskiego klimatu „Wielkomuiluda”. Moja bajka, z racji bieżących trendów, musiała też trochę przypominać telenowelę brazylijską, ano po to, by młode dziewczątka z zapartym tchem jej słuchały. Z drugiej jednak strony, starałam się opowiedzieć historię, która czegoś dzieci i nas dorosłych nauczy. Czego?... Ach, przeczytacie Państwo sami! Nie mogę przecież zdradzać pasjonujących i zaskakujących szczegółów bajkowej akcji!   Mam tylko nadzieję, że nasi najmłodsi polubią tych „dobrych” i tych „złych” bohaterów, a my — starsi — spróbujemy im wytłumaczyć, dlaczego i w książce, i w życiu jest, jak jest...

Ze wstępu do publikacji autorstwa Agaty Szmigrodzkiej.

 

Dodano dnia: 31.08.2012